Dzisiaj rozpadł się mój (nasz) zespół. Koniec KCC. Kilka dobrych koncertów, nadzieja na przyszłość, szansa wybicia się... Wszystko wpizdu. Rozpadł się bardziej na drodze ewolucji, niż rewolucji. Rozpadał się stopniowo i po kawałeczku, aż w końcu BUM i już. Dla tego usunałem linka do strony. Dziękuje wszystkim tym, którzy byli z nami i dobrze bawili się na koncertach. Stało się i już.
Cóż, oblałem egzamin... Myślałem, że będe miał normalne ferie, a tu lipa... Niestety.
Czasem sie wstydze za to co robie. Czasem nie widze tego co chce. Czasem nie wiem o tym co robie i czasem sam niewiem czego chce. To czego nie ma msci sie ze byc nie moze. To co jest, ustepuje na rzecz tego, co zanika. A rzecz jest jedna i bardzo prosta. Tak prosta, że czasem jej nie ma. Wiec każdy czasem może gadac od rzeczy...
Snem zaklęta osnowa nieprzenikniona.
Marzeniem ogarniete mysli nieuczesane.
Nicością zostawiona chwila niewydarzona.
Tesknatą zabarwione godziny niepoznane.
Tak jak poranek i noc zarazem,
niczym kot rano i ptak po zmroku...
Wracam do Ciebie - zawsze niezmiennie,
niewyjaśnialnie, szczerze i nieodwracalnie.
Marzeniem na dzień dzisiejszy jest koniec sesii. Koniec sesii = zaliczenie egzaminu z Etnografii Polski i europy. Niestety dowiem się dopiero za tydzień najwcześniej. Ech, bezczynność i beznadzieja...
A dzień dzisiejszy (ostatki) spędzam samemu. "Butelka zupełnie już pusta, do drzwi nikt już nie zapuka" ;)
Czasami potrzebuje byś sam, ale czasami brakuje mi kogoś obok. Czasami chciałbym się po prostu z kimś napić i pogadać. Najważniejsze, że mam moją kochaną. Jakbym był zupełnie sam, to chyba bym zupełnie zwariował;) A jak na chwilę dzisiejszą, to "jedyne co mam to złudzenie".